ВНИМАНИЕ! ПРОЧТИТЕ ЭТО ОБРАЩЕНИЕ!!!

Spytek Wawrzyniec Jordan z Zakliczyna Herbu Trąby р. 1518 ум. 11 март 1568

Материал из Родовод.

Запись:298896

Род	Jordanowie
Пол	мужчина
Полное имя от рождения	Spytek Wawrzyniec Jordan z Zakliczyna Herbu Trąby
Родители ♂ Mikołaj Jordan [Jordan] ум. 1521 ♀ Anna Tarnowska-Jarosławska [Tarnowscy-Jarosławscy] р. 1482 ум. 1514
Вики-страница	wikipedia:pl:Spytek_Jordan

События

1518 рождение:

рождение ребёнка: ♀ Елизавета Йордан (Бонер, Лигеза) [Йорданы] ум. после 1575

рождение ребёнка: ♀ Zofia Jordan [Jordanowie]

титул: podskarbi koronny

брак: ♀ Anna Sieniawska (Jordan) [Sieniawscy] ум. 1574

11 март 1568 смерть: Mogilany

Заметки

Spytek Wawrzyniec Jordan lub Wawrzyniec Spytek Jordan z Zakliczyna herbu Trąby (ur. 1518, zm. 11 marca 1568 w Mogilanach[1]) – podskarbi wielki koronny od 1550, kasztelan krakowski od 1565, wojewoda krakowski od 1561 i sandomierski od 1555, kasztelan sądecki od 1549. Pełnił ważną rolę polityczną w Polsce doby Zygmunta Augusta, był m.in. czołowym przeciwnikiem koronacji Barbary Radziwiłłówny na królową Polski. Był także przeciwnikiem ruchu egzekucji praw i egzekucji dóbr.

Był pierwszym wybitnym przedstawicielem znanego małopolskiego szlacheckiego rodu Jordanów. Syn Mikołaja Jordana i Anny z domu Melsztyńskiej[3]. Był znanym nie tylko w Polsce miłośnikiem sztuki. W swoim dworze w Myślenicach, a następnie w pobliskich Mogilanach otaczał się pisarzami, uczonymi, humanistami[4]. To właśnie w Myślenicach powstało Zwierciadło i trzecia księga Żywota człowieka poczciwego Mikołaja Reja.

Utrzymywał kontakty z różnowiercami, ale choć sam Jan Kalwin zachęcał go do zmiany wiary, do końca życia pozostał katolikiem.

Spytek Jordan był człowiekiem majętnym. Sam Zygmunt August pożyczał od Spytka jakieś sumy pieniężne. Poza kluczem myślenickim, melsztyńskim (wraz z dawną rodową siedzibą, zamkiem w Melsztynie) i licznymi starostwami posiadał kamienicę na Rynku w Krakowie (w miejscu dzisiejszego Pałacu Wodzickich).[5] Z małżeństwa z Anną Sieniawską – córką hetmana Mikołaja Sieniawskiego pozostawił jedynie córki, m.in. Elżbietę, żonę Stanisława Bonera (syna Seweryna Bonera), a później Mikołaja Ligęzy, oraz Zofię, żonę Samuela Zborowskiego.

Został pochowany w kościele św. Katarzyny w Krakowie w mauzoleum rodziny Jordanów.